รีวิวหนัง The Out-Laws พ่อตาแม่ยายนอกกฎหมาย ว่าด้วยเรื่องราวของ โอเว่น บราวน์นิ่ง ผู้จัดการธนาคารที่ซื่อตรง เขากำลังจะแต่งงานกับปาร์คเกอร์

ผู้หญิงที่เขารักสุดหัวใจ แต่เมื่อธนาคารของเขาถูกโกสต์แบนดิตส์สุดฉาวปล้นไปในสัปดาห์ที่เขากำลังจะแต่งงาน เขาเชื่อว่า ว่าที่พ่อตาแม่ยาย ซึ่งเพิ่งมาถึงเมืองนี้คือแก๊งนอกกฎหมายสุดฉาวที่ว่า…

และนี่ก็คือผลงานหนังเรื่องล่าสุดจากแบรนด์ Happy Madison ของ อดัม แซนเลอร์ ซึ่งแน่นอนว่าเขารับหน้าที่อำนวยการสร้างหนังเรื่องนี้ด้วยเป็นธรรมดา

โดยคว้าตัว “ไทเลอร์ สปิลเดล” ที่ถือว่าเป็นนักแสดงและเด็กในสังกัดนี้มายาวนาน มารับหน้าที่กำกับหนังเรื่องนี้ หลังจากที่เขาไปได้สวยกับหนังตลกในเน็ตฟลิกซ์เรื่องก่อน อย่าง The Wrong Missy เมื่อ 2-3 ปีที่แล้ว  สามารถรับชมได้ที่ช่องทาง  ดูหนังออนไลน์4k 

The Out-Laws เรื่องย่อ ผลงานสร้างของ ‘Happy Madison’ บริษัทสร้างหนังของ อดัม แซนด์เลอร์ (Adam Sandler) ที่รอบนี้เจ้าตัวไม่ได้กลับมารับบทนำ แต่มอบหมายให้ อดัม เดวีน (Adam Devine) นักแสดงอารมณ์ดีมารับบทนำแทน

หลาย ๆ คนอาจจะคุ้นหน้าคุ้นตาเดวีนจาก ‘Pitch Perfect’ และ ‘Jexi’และหน้าที่กำกับเป็นของ ไทเลอร์ สพินเดล (Tyler Spindel) ที่กำกับหนังคอมเมดี้มาแล้วหลายเรื่องทั้งภาพยนตร์และทีวีซีรีส์

และรอบนี้ก็เป็นผลงานที่สร้างเพื่อสตรีมมิงทาง Netflix โดยเฉพาะ หลังปล่อยออกมาไม่กี่วันหนังก็ขึ้นอันดับ 1 ได้ในหลายประเทศ ก็น่าจะด้วยบารมีของ เพียร์ซ บรอสแนน นั่นแหละ

เนื้อหาของ ‘The Out-Laws’ มาในสไตล์ ‘Meet the Parents’ ที่เราคุ้นเคยกันดี เพราะฮอลลีวูดขยันสร้างหนังคอมเมดี้พล็อตแบบนี้ออกมาหลายเรื่องละ เมื่อ โอเว็น บราวนิง บทของ อดัม เดวีน กำลังจะแต่งงานกับ พาร์กเกอร์ แม็กเดอร์มอตต์

(นินา เดเบรฟ – Nina Debrev) ก็เลยเป็นโอกาสที่ต่างฝ่ายต่างจะได้เจอกับพ่อแม่ของฝ่ายตรงข้าม พอวางพล็อตมาแนวนี้ แน่ล่ะ ที่บทหนังต้องเขียนให้พ่อแม่แต่ละฝ่ายมีความประหลาดผิดมนุษย์มนาเผื่อเป็นช่องทางในการสอดแทรกมุกได้มากมาย อย่างใน ‘The Out-Laws’

จึงเลือกเขียนให้ บิลลี่ และ ลิลลี่ แม็กเดอร์มอตต์ พ่อและแม่ของพาร์กเกอร์นั้น เป็นคู่ผัวตัวเมียที่ลึกลับ เพราะอยู่ในป่าแอฟริกาและบินมาเพื่องานแต่งงานนี้โดยเฉพาะ ก่อนที่จะเปิดเผยว่าทั้งคู่เคยเป็น โจรผัวเมียชื่อกระฉ่อนมีฉายาว่า

“โกสต์แบนดิต” เคยก่อเหตุปล้นธนาคารมาแล้วนับร้อยครั้ง ก่อนจะโกง ‘เรฮาน’ เพื่อนร่วมแก๊ง แล้วบินหนีไปกบดานที่แอฟริกา การกลับมาของทั้งคู่จึงเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องเผชิญกับเรฮาน ที่วันนี้กลายเป็นอริและต้องการทวงหนี้แค้นกับบิลลี่และลิลลี่

รีวิวหนังรักโรแมนติก  พล็อตเรื่องฟังดูเข้มข้นนะ เหมือนหนังแอ็กชันสาดกระสุนเลยทีเดียว มีทั้งโจรปล้นธนาคารจอมเก๋าเกมและอริที่แค้นฝังหุ่น ต้องสางบัญชีแค้นโดยที่ลูกสาวไม่เคยรู้ตัวตนที่แท้จริงของพ่อแม่มาก่อนเลย

แต่นี่คือหนังของ Happy Madison ที่กำหนดว่าจะต้องเป็นหนังคอมเมดี้เท่านั้น ภารกิจของทีมเขียนบทอย่าง เบน ซาโซฟ (Ben Zazove) และ อีแวน เทอร์เนอร์ (Evan Turner) ทั้งคู่เคยผ่านงานเขียนบทมาแค่เรื่องเดียว ก็ต้องพยายามยัดเยียดมุกลงไปเพื่อให้หนังกลายเป็นคอมเมดี้ให้ได้

มันก็เลยกลายเป็นมุกฝืน ๆ ที่สอดแทรกไปในบทสนทนา หรือยัดเยียดให้บรรดาตัวละครทุกตัวจะต้องมีฉากที่ทำท่าทางประหลาด ๆ อย่างที่มนุษย์ปกติเขาไม่ทำกัน และที่สัมผัสได้ก็คือ ซาโซฟและเทอร์เนอร์เป็นมือเขียนบทที่ขยันยัดมุกอย่างมาก

จนเห็นได้ชัดว่ามีการยิงมุกออกมาแทบทุกนาทีของหนัง แทบทุกคำพูดที่ตัวละครเอ่ยออกมา ยิงมุกกันแบบเรี่ยราด ยิงทิ้งขว้าง เล่นหมดทั้งมุกบนสะดือ ใต้สะดือ

ประมาณว่าเอามากไว้ก่อน ติดสักมุกสองมุกก็ดีใจแล้ว แต่ผลที่ได้ก็เลยกลายเป็น ‘มุกขยะ’ เสียมาก เพราะรู้สึกเหมือนถูกยัดเยียด มันไม่สามารถเรียกเสียงหัวเราะได้เลย

ขณะที่บทหนังของ “อีแวน เทอร์เนอร์” กับ “เบน ซาโซว” เป็นอะไรที่้เดาได้ปุ๊บ…ตั้งแต่แค่ซีนแรกของหนังเลย นี่คือหนังที่ใช้สูตรสำเร็จแบบคุ้นเคย สไตล์หนังค่ายนี้มักจะหยิบมาใช้ ด้วยลีลาที่มักจะตลกแบบเสียดสีและทะลึ่ง

ใช้ประเด็นทางสังคมกับการเหยียดนิด ๆ มาสร้างเป็นมุกตลก ซึ่งมาอยู่ในปี 2023 แล้ว มันก็เป็นทั้งมุกตลกที่ขำได้บ้าง แต่ส่วนใหญ่จะค่อนข้างฝืดไปสักหน่อยแล้ว

ถึงแม้ว่า The Out-Laws จะค่อนข้างเป็นหนังที่เดินเรื่องได้เร็วดี ปุบปับฉับไว แต่เพราะเนื้อเรื่องและท่วงทำนองต่าง ๆ คนดูน่าจะคาดเดาได้ไม่ยาก

หลายจังหวะในหนังเรื่องนี้ก็เป็นสิ่งที่เคยเห็นและเคยดูมาแล้ว เพียงแค่มาละเลงเป็นหนังเรื่องใหม่ บนพื้นฐานว่าโกหลาหลแบบเดิม ๆ นับว่าโชคดีที่หนังยังเป็นแค่เพียงหนังฉายทางสตรีมมิ่งจอเล็ก เพราะถ้าหากบากหน้าไปฉายในโรงหนังจอใหญ่ ก็อาจจะต้องเจ็บตัวไม่น้อยเลย

การแสดงแบบสุดป่วนให้ดูตลกของ Adam Devine ในบทโอเว่น นั้น รู้สึกว่าหน้าตาและบุคคลิกนั้นไม่ดูแล้วไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ในช่วงแรก

รู้สึกว่าจะพยายามให้มันตลกตลอดเวลาตามแบบฉบับของเค้านั่นแหละ แต่พอเรื่องดำเนินมาถึงตอนที่ต้องจัดการกับปัญหารุมเร้าและต้องร่วมมือช่วยพ่อตากับแม่ยายปล้นเงินแล้ว ช่วงนี้ค่อยดูน่าสนใจขึ้นมาหน่อย

จนเรื่องดำเนินไปถึงช่วงท้ายๆ รู้สึกว่าจบแบบรีบไปหน่อย ทำให้ขาดอรรถรสอะไรบางอย่างไปบ้าง แต่นั่นก็เพียงพอสำหรับหนังตลกเบาสมองแล้ว

อดัม ดีไวน์ ที่รับหน้าที่ทั้งแสดงนำและร่วมอำนวยการสร้างหนังเรื่องนี้ เขาก็ยังคงทำหน้าที่ของตัวเองได้เป็นอย่างดี ด้วยพรสวรรค์การเกิดมาเป็นดาราตลกด้วยอินเนอร์ของเขาเอง

เขาสามารถแบกรับหนังเรื่องนี้เอาไว้สบาย ๆ เพราะองค์ประกอบอื่นแทบจะไม่เวิร์ก ก็เหลือแค่ความพยายามและทักษะการแสดงของทีมนักแสดงล้วน ๆ เท่านั้นที่จะพอช่วยหนังเรื่องนี้เอาไว้ได้บ้าง

อย่างน้อย ๆ เหล่านักแสดงสมทบของหนังก็ยังพอช่วยได้อยู่ โดยเฉพาะ “เพียร์ซ บรอสแนน” กับ “เอลเลน บารกิ้น” ถือเป็นรุ่นใหญ่ที่มาช่วยเสริมกำลัง

คือดารารุ่นใหญ่ที่เต็มไปด้วยพลังที่แพรวพราว ถึงหนังจะค่อนข้างกลวงไปสักหน่อย แต่อย่างน้อย ๆ ก็สอดแทรกอรรถรสความบันเทิงที่ใช้ได้ ยังพอเป็นหนังที่ดูได้เพลิน ๆ อาจจะยังไม่ถึงขั้นประทับใจขั้นติดใจ แต่ก็ไม่ใช่หนังตลกที่ดูถูกคนดูอะไนทำนองนั้น

บทหนังเองก็ดูเหมือนจะหลงทาง ว่าจะไปทิศทางไหนดี โดยเฉพาะ เรฮาน (พัวร์นา จากานนาธาน – Poorna Jagannathan) ที่เปิดตัวมาแบบสาวโหด ฆ่าคนตาไม่กะพริบ คุย ๆ กันอยู่ ก็ยกปืนมาจ่อหน้าผาก โป้ง! โอ้ว สับสน

หนังคอมเมดี้จำเป็นต้องมีตัวร้ายโหดขนาดนี้เลยหรือ แต่ผ่านไปสักพัก เรฮานก็กลายเป็นตัวละครปัญญาอ่อนตามคนอื่น ๆ ไปอยู่ดี ด้วยความอ่อนด้อยประสบการณ์ของมือเขียนบท เมื่อได้โจทย์ว่าต้องเขียนหนังคอมเมดี้ก็เลยเขียนให้ตัวละครทุกตัวดูไร้สาระกันไปหมด

เพื่อพร้อมจะยิงมุกออกมาให้ได้มากที่สุด ที่จริงแล้ว มุกฮาแรง ๆ ก็สามารถสร้างได้จากตัวละครฮา ๆ เพียงคนเดียวที่ต้องเอาตัวรอดในแต่ละสถานการณ์ ยกตัวอย่างง่าย ๆ เลยก็อย่างเช่น มิสเตอร์บีน หรือ จิม แครีย์

ที่คนรอบข้างก็ล้วนแต่ปกติธรรมดากันทั้งสิ้น แต่ก็เรียกเสียงฮาได้ทุกฉากที่ออกมา แต่สำหรับ ‘The Out-Laws’นี่ ทุกตัวละครที่ถูกเขียนให้ผิดปกติธรรมดาไปหมด

มันก็เลยไปกระทบกับเนื้อหาในส่วนที่จริงจังของหนัง อย่างในฉากที่โกสต์แบนดิตออกปฏิบัติการปล้นธนาคารนั้น ก็ดูไม่มีความน่าเชื่อถือเลย นี่หรือโจรมากประสบการณ์ที่ปล้นมาแล้วนับร้อยครั้ง ไม่มีเทคนิคเฉพาะตัว ไม่มีอุปกรณ์ไฮเทค ไม่มีแผนการณ์แยบยลใด ๆ เลย

ข้อมูลเกี่ยวกับหนัง The Out-Laws พ่อตาแม่ยายนอกกฎหมาย

ประเภท: แอคชั่น / ตลก / อาชญากรรม

ผู้กำกับ: ไทเลอร์ สปินเดล

นำแสดงโดย: อดัม ดีไวน์, เพียร์ซ บรอสแนน, เอลเลน บารกิ้น, นีน่า โดเบรฟ

ความยาว: 95 นาที

กำหนดฉายในไทย: 7 กรกฎาคม 2023 (ที่ Netflix)

ปัญหาอีกอย่างก็คือ อดัม เดวีน แม้ด้วยภาพลักษณ์จะเป็นหนุ่มร่างเล็กอารมณ์ดี แต่ก็ไม่มีเอกลักษณ์ที่โดดเด่น ไร้เสน่ห์ดึงดูดอย่างที่พระเอกคอมเมดี้ควรจะมี

และนี่ก็คือผลงานเรื่องที่ 2 ตามหลัง ‘JEXI’ (2019) ที่พิสูจน์ได้ว่าเขายังไม่แกร่งพอที่จะอยู่ในตำแหน่งพระเอกหรือตัวละครนำของเรื่องได้ และเห็นได้ชัดว่าเดวีนตั้งใจและพยายามอย่างมากกับโอกาสครั้งที่ 2 นี้

โดยการแสดงแบบโอเวอร์แอ็กติ้งเต็มที่ จนไม่มีนาทีไหนเลยที่ดูเป็นคนปกติ และทำให้ขัดกับบทที่เขียนให้เขาเป็นผู้จัดการธนาคาร พอเข้าฉากกับบรอสแนน ก็โดนรัศมีของพระเอกตลอดกาลกลบมิด

จุดที่น่าเสียดายที่สุดก็คือ เพียร์ซ บรอสแนน (Pierce Brosnan) นี่แหละ ที่ต้องบอกว่าเปลืองตัวจริง ๆ กับการมาปรากฎตัวในเรื่องนี้ และถูกใช้เป็นชื่อขายเรียกคนดูบนโปสเตอร์ บรอสแนนในวัย 70 ที่มาพร้อมกับลุคหนวดเคราสีเทาและหุ่นยังคงสะโอดสะอง

คือภาพลักษณ์น่ะเหมาะแล้วกับบทอดีตโจรชื่อกระฉ่อนวงการ แต่กับหลาย ๆ ฉากก็สงสารที่อดีตพระเอกต้องมาโดนปู้ยี้ปูยำในหนังตลกสัปดี้สัปดนเรื่องนี้

มุกเดียวในเรื่องที่พอให้ยิ้ม ๆ ได้ ก็มาจากมุกที่บรอสแนนแซวตัวเองว่า “เจมส์ บอนด์ คนที่ 5 นั้นหล่อและเท่ที่สุดแล้ว” เอลเลน บาร์กิน (Ellen Barkin) อดีตนางเอกแอ็กชันยุค 90’s ยังคงดูดีในวัย 69 ทั้งวัยและภาพลักษณ์ทำให้เธอดูเข้าขากับบรอสแนนได้ดี

กลายเป็นว่า ‘The Out-Laws เต็มเรื่อง’ เป็นหนังที่สามารถสร้างประสบการณ์ใหม่ให้กับผู้เขียนได้สัมผัสว่าหนังคอมเมดี้ที่โดนยัดเยียดมุกจนรู้สึกอึดอัดมันเป็นแบบนี้นี่เอง แม้หนังจะแค่ 90 นาที แต่ก็ทำให้รู้สึกยาวนานได้ อย่าคิดว่ากดดูหนังคอมเมดี้ขำ ๆ

สักเรื่องเพื่อผ่อนคลาย แบบไม่ต้องคิดอะไรมาก ต้องบอกสำหรับ ‘The Out-Laws’ไม่ใช่หนังตลกแล้วดูผ่อนคลาย เพราะมันไม่ตลกเลย ดูแล้วสงสารนักแสดงเถอะ ที่ต้องโดนผู้กำกับบังคับให้ทำท่าทางบ้า ๆ บอ ๆ อะไรกันแบบนี้ โดยที่คนดูไม่ได้ขำตามไปด้วยเลย

ยอมรับว่าก่อนดู เราเอาสติและสมองไปวางไว้นอกร่าง คือดูแบบไม่คิดมาก เอาฮาอย่างเดียว อีกอย่างคือเตรียมรับมุกสไตล์ Devine ที่พี่แกจะชอบขยี้

ประมาณว่าเปิดมาก็จะทำอะไรติงต๊องบ้องแบ้วสักดอกหนึ่ง ก่อนจะซ้ำต่ออีก 2 – 3 ดอก ขยี้ความต๊องจนมันฮาอะไรประมาณนั้น แล้วหนังก็มาในสไตล์นั้นล่ะไม่ได้ฮาโครมๆ แต่จะฮาสะสมดอกหนึ่งดอกสองอะไรทำนองนั้น – พอรู้ทางแบบนี้ก็เลยพอจะโอเคกับหนังอยู่

แต่ถึงแม้จะพยายามทำหัวโล่งๆ แต่ก็อดไม่ได้ ที่จะเกิดจุดเอ๊ะในใจ อย่างคู่พ่อตาแม่ยายโกสต์แบนดิทส์นี่ จากชื่อจากเสียงคู่นี้น่าจะเก่งและชำนาญ

แต่บางจังหวะก็หลุดก็พลาดได้ง่ายๆ (โดยเฉพาะตอนปล้นจากรถขนเงินนั่น) หรือตัวร้ายของเรื่องนี่บทจะไปก็ไปง่ายเหลือเกิน ยังไม่ทันได้ลุ้นได้อะไรเลยก็ไปซะแล้ว – นี่พยายามจะไม่มองน่ะนะแต่มันก็ยังกระเด็นเข้าตาจนได้

สรุปว่าหนังดูได้แบบเอาฮาตอบโจทย์บันเทิงพอตัว ถ้าไม่คาดหวังอะไรนอกจากความฮาก็น่าจะพอไหว

สุดท้ายเราขอฝากบทความรีวิวหนัง สะพานรักสารสิน 2216 (2023)